CİPCİP
ONUR YALÇIN
Sokak Kitapları
Mart 2013, 1.Baskı
134 Sayfa
AFD:
Bu kitabın adını ilk olarak Donanım Haber forumunun kitap bölümünde duymuştum. Bir arkadaş ilk kitabını yazdığını söylüyordu. İçimden ne kadar güzel bir şey diye düşünmüştüm fakat kitabın kapağı beni maalesef itiyordu. Onur Bey'in forumda yapılan saçma sapan yorumlara bile nasıl alçak gönüllü bir şekilde cevap verdiğini okuyunca, kapağın verdiği kötü izlenim yerini meraka bıraktı. Onur Bey'in kitabını bize imzalı olarak göndermesiyle Cipcip'le olan sohbetimiz başlamış oldu.
Kitabı okurken bir yazarın ilk deneyimi olduğunu ve Onur Bey'in severek takip ettiğim Kitap Cumhuriyetim blogunda geçen "Nasıl insan olunur?" felsefesini ve "Eğer insanların kalplerine dokunabilirsem, kaleme aldıklarım az-çok okunabilir düzeyde olursa bütün ömrümü bu yolda harcamayı düşünüyorum'' cümlesini aklımdan çıkarmadım.
Kitabın gidişatını etkilememeye dikkat ederek içeriğinden bahsedecek olursam; Küçük yaşından itibaren zorluklara göğüs germeye çalışan Ömer'in hikayesi ve bugünlerde çok nadir görülen büyük aşkı var Cipcip'te. Yazarımız kitaplarıyla "Nasıl İnsan Olunur?" sorusuna cevap arıyor. Ben bu yönüyle Doğu Yücel'in Varolmayanlar kitabında yer alan Hayalciler'e benzettim Ömer'i. Varolmayanlar'ı okuduktan sonra kendi yaptığım ya da başkaların yaptığı her davranıştan sonra "bunu bir hayalci yapmaz" ya da "bu adam bir gerçekçi" diye düşünmeye başladım. Şimdi bu tür davranışlarda Ömer'in de aklıma geleceği kesin.
Yazarın ilk kitabı olduğundan bence birkaç küçük eksik var. İlk olarak; kitabın anlatıcısı, Ömer'in defterini bulduğunu söylüyor ve bizi Ömer'in defteriyle baş başa bırakıyor. Benim burada aklıma takılan kısım, Ömer'in 5 yaşında da 20 yaşında da aynı olgunlukta cümleler kurması. Bence Ömer'in yaşıyla, deneyimleriyle beraber belirli bir olgunluğa erişmesi, yazarımızın da bunu bize hissettirmesi lazımdı.
İkinci olarak; bence gereksiz yere anlatılan bir pazar bölümü vardı. Belki yazarımız orada bize ekmeğini pazarcılık yaparak kazananların hayatını aktarmak istemiş, fakat bence bu bölüm asıl konuyla alakasız olmuş.
Son olarak ise; bir iki yerde bölüm başı yanlışları vardı. Hani kitabın en can alıcı yerinden sonra bir es verilir ya, sayfa başına geçerken şöyle bir özümseriz ya son olayı, işte o tadı yaşatmada bir eksiklik vardı diye düşünüyorum. Tabii ki bu küçük eksiklikler kitabın okunabilirliğini bozacak seviyede değil.
"Tavsiye eder miyim?" kısmına gelirsek; yazarımızla Ömer'in hayat felsefesi örtüştüğünden ve bu felsefe benim de hayat felsefemle aynı doğrultuda olduğundan Ömer karakterini sevdim. Kitabı okurken çok keyif aldım ve hemen bitirdim.
Ben elimdeki kitabı bitirdikten sonra "bana bir şey kattı mı?" diye bakar "okumaktan keyif aldım mı?" ve "yazarın başka kitabını okur muyum?" diye kendime sorarım. Eğer bu soruların cevabı evet ise arkadaşlarıma tavsiye ederim. Bence Cipcip'te bu soruların cevabı evet ve ben de Cipcip'i sizlerin de okumasını tavsiye ediyorum.
Altı Çizilesi:
Akşam yatağına yattığında gözlerini kapat ve hayallere dal. Gözünün önüne gelen ve seni mutlu eden şey, aşık olduğundur.
Ya güzel konuş ya da sus.
Seni anlatmayan cümleler kurmak
Sana çıkmayan yollarda yürümek
Seni ısıtmayan güneşe gülmek
Saçlarını okşamayan rüzgarı tenime değdirmek
Haram olsun bana.
Kitabın Tanıtımından:
"Küçükken, iki binli yıllarda yaşadığım için üzülürdüm. Çünkü büyük bir hayalim vardı. Büyük bir keşif yapmak, çok önemli bir buluşa imza atmak istiyordum. Önemli buluşların ve büyük icatların genel olarak yabancılar tarafından bulunması beni daha da hırslandırıyor, koymuş olduğum hedefi kişisel bir hedef olmaktan çıkarıp ülkesel bir hedefe dönüştürüyordu. Bununla beraber araştırmalarım daha da arttı, düşüncelerim daha da yoğunlaştı.
Yazarımız daha önce yaşadığı blog tecrübeleriyle, yeni bloguyla bizlerle olacak, takip etmek için: http://kitaplardayasamak.blogspot.com/
İkinci olarak; bence gereksiz yere anlatılan bir pazar bölümü vardı. Belki yazarımız orada bize ekmeğini pazarcılık yaparak kazananların hayatını aktarmak istemiş, fakat bence bu bölüm asıl konuyla alakasız olmuş.
Son olarak ise; bir iki yerde bölüm başı yanlışları vardı. Hani kitabın en can alıcı yerinden sonra bir es verilir ya, sayfa başına geçerken şöyle bir özümseriz ya son olayı, işte o tadı yaşatmada bir eksiklik vardı diye düşünüyorum. Tabii ki bu küçük eksiklikler kitabın okunabilirliğini bozacak seviyede değil.
"Tavsiye eder miyim?" kısmına gelirsek; yazarımızla Ömer'in hayat felsefesi örtüştüğünden ve bu felsefe benim de hayat felsefemle aynı doğrultuda olduğundan Ömer karakterini sevdim. Kitabı okurken çok keyif aldım ve hemen bitirdim.
Ben elimdeki kitabı bitirdikten sonra "bana bir şey kattı mı?" diye bakar "okumaktan keyif aldım mı?" ve "yazarın başka kitabını okur muyum?" diye kendime sorarım. Eğer bu soruların cevabı evet ise arkadaşlarıma tavsiye ederim. Bence Cipcip'te bu soruların cevabı evet ve ben de Cipcip'i sizlerin de okumasını tavsiye ediyorum.
Altı Çizilesi:
Akşam yatağına yattığında gözlerini kapat ve hayallere dal. Gözünün önüne gelen ve seni mutlu eden şey, aşık olduğundur.
Ya güzel konuş ya da sus.
Seni anlatmayan cümleler kurmak
Sana çıkmayan yollarda yürümek
Seni ısıtmayan güneşe gülmek
Saçlarını okşamayan rüzgarı tenime değdirmek
Haram olsun bana.
Kitabın Tanıtımından:
... Ömer ağır adımlarla, birkaç metre ilerideki banka doğru yürüdü. Koluyla, tek hamlede bankın üstündeki bütün karı temizledi ve üstüne çıktı.
Oktay ve ben merak ve şaşkınlık içinde birbirimize baktık. Bu sırada hava daha da bozmaya başladı. Rüzgâr daha da sert esiyor, kar daha da şiddetleniyordu. Böyle bir ortamda Ömer, bize ilk ve son kez, bir şiiri okudu.
Kuşlar ötmüyor, birbirlerine şiir okuyorlar.
Ağaçlar rüzgârdan değil saygıdan eğiliyorlar.
Çiçekler onları çiğnediğimiz için değil sevmediğimiz için ölüyorlar.
Kediler korktuklarından değil nazlandıklarından bizden kaçıyorlar.
Kar ortamı soğutmak için değil üşüyüp birbirimize sarılalım diye yağıyor.
Ölüm yaşayan dostlarımızdan ayrılmak için değil ölen dostlarımıza kavuşmamız için var.
02 Mayıs 2013 tarihinde "Cipcip"i en uygun fiyatla satan internet siteleri:
hemenkitap 7,00 TL
hemenkitap 7,00 TL
kitapindirim 7,00 TL
Onur Yalçın 1991 Gebze doğumludur. Kocaeli Üniversitesi Dış Ticaret Bölümü'nde eğitimine devam etmektedir. Yazarımızın ağzından hikayesini dinleyelim:
"Küçükken, iki binli yıllarda yaşadığım için üzülürdüm. Çünkü büyük bir hayalim vardı. Büyük bir keşif yapmak, çok önemli bir buluşa imza atmak istiyordum. Önemli buluşların ve büyük icatların genel olarak yabancılar tarafından bulunması beni daha da hırslandırıyor, koymuş olduğum hedefi kişisel bir hedef olmaktan çıkarıp ülkesel bir hedefe dönüştürüyordu. Bununla beraber araştırmalarım daha da arttı, düşüncelerim daha da yoğunlaştı.
Fakat baştan söylediğim gibi pek de icat edilecek bir şeyin kalmaması beni çok üzüyordu zira dünyanın yuvarlak olduğundan tutunda Samanyolu Galaksi'sinin büyüklüğüne, cep telefonuna, bilgisayara, suyun kaldırma kuvvetinden tutunda yer çekimi yasasına, yazıya, uçağa, elektriğe kadar her şey bulunmuştu, atom bombası bile! Sonra büyüyüp kitap karıştırmaya, insanları incelemeye başlayınca bir şey fark ettim; insanlar uçağı, bilgisayarı, parayı, silahları, kimyasal bombaları, gemileri, ateşi bulmuşlardı ama insan olmayı unutmuşlardı. Bende o gün karar verdim. Ben insan olmayı icat edecek, insan olmayı bulacağım."
Yazarımız daha önce yaşadığı blog tecrübeleriyle, yeni bloguyla bizlerle olacak, takip etmek için: http://kitaplardayasamak.blogspot.com/
Benim çok hoşuma gitmişti bu kitap.Bir de yazım hataları vardı belli yerlerde.İlk kitap olmasına rağmen güzeldi.Paylaşım için teşekkürler..
YanıtlaSilBazı yazın hataları vardı evet, fark edebildiklerimi Onur Bey'e ilettim. İkinci baskıda düzeltilir diye düşünüyorum. Dediğiniz gibi ilk kitap olmasına rağmen ben de beğendim.
Sil